φύλλο 1 (ομάδα 3)

Διά το ότι δε ιππεύω, το οποίον ούτος ετόλμησε να αναφέρη ενώπιόν σας χωρίς ούτε την τύχην να φοβηθή, ούτε σας να εντραπή, θα είπω ολίγα. Εγώ δηλαδή, κύριοι βουλευταί, γνωρίζω ότι όλοι οι έχοντες κάποιο δυστύχημα ζητούν και ερευνούν πώς θα υποφέρουν το δυστύχημά τους με όσον το δυνατόν ολιγωτέραν λύπην. Επειδή και εγώ είμαι είς από τους έχοντας σωματικήν βλάβην, και έχω περιπέσει εις αυτήν την συμφοράν, το να ιππεύω εύρον ως ανακούφισην διά τας μακροτέρας των αναγκαίων οδούς

Νομίζω δε ότι ο κατήγορος υπέρ πάντα άλλον δύνωνται να σας φανερώσει το μέγεθος της πενίας μου. Εάν δηλαδή εγώ υποχρεωθείς να δαπανήσω μέσω της παράστασης τραγωδίας τον προκαλούν να ανταλλάξουν τις περιουσίες μας, θα προτιμά να ξοδεύει δέκα φοράς για την παράσταση της τραγωδίας παρά να ανταλλάξει άπαξ την περιουσίαν του με την δική μου. Και όμως πώς δεν είναι φοβερό τώρα μεν να με κατηγορούν λέγοντας ότι μέσω της μεγάλης μου ευπορίας δύναμαι να συναναστρέφομαι ως ίσος προς ίσους τους πλουσιώτατους, εάν δε συμβεί να γίνει εκείνο που λέγω εγώ, να γίνεται όλως το εναντίον και ακόμη χειρότερον;

Διότι και άτοπον θα ήταν κύριοι βουλευτές, εάν, όταν μεν η σωματική μου αδυναμία ήταν μικρά, να λαμβάνω αυτό το επίδομα, τώρα δε που προσετέθησαν και γήρας και ασθένειες και τα επακόλουθα τούτων, τότε να το στερηθώ.